Δεν μπορώ να πω ότι οι Απόκριες είναι από τις αγαπημένες μου γιορτές. Μια άσχημη παλιά εμπειρία, αυτό το «αναγκαστικό» ξεφάντωμα… Ίσως να μου άρεζαν περισσότερο οι Απόκριες στην Βενετία που έχουν κάτι διαφορετικό, αριστοκρατικό, την αίγλη μιας άλλης εποχής που συνδυάζεται με την αίγλη των κτιρίων και τα κανάλια της.
Ονομάστηκε έτσι, Από – κρέας γιατί συνηθίζονταν οι χριστιανοί αυτές τις μέρες να μην τρώνε κρέας. Λέγεται επίσης Απόκρεω της Τυροφάγου γιατί την εβδομάδα αυτή έτρωγαν πολλά γαλακτοκομικά για να προετοιμαστούν για την νηστεία της Σαρακοστής.
Ανάλογη είναι και η ετυμηγορία της λατινικής λέξης Carneval από τις λέξεις Came=κρέας και vale= περνάει.
Στην Ελλάδα το έθιμο του γλεντιού, της ψυχαγωγίας και του μασκαρέματος, της μεταμφίεσης έχει παραμείνει κατάλοιπο από παλιές «εθνικές» γιορτές της ρωμαϊκής εποχής στις οποίες λάτρευαν την έκπτωση του Θεού Κρόνου (Saturn) από τον Ήλιο Δία αλλά και από τις αρχαιότερε «διονυσιακές γιορτές» όπου οι άνθρωποι μεταμφιεζόταν και γλεντούσαν προς τιμή θεού Διόνυσου.
Σήμερα το ελληνικό καρναβάλι αποτελεί ευκαιρία για ξεφάντωμα και συνοδεύεται από μια σατυρική αθυροστομία.
Διεθνώς τώρα, μόνο οι Ορθόδοξοι και Καθολικοί Χριστιανοί γνωρίζουν τις Απόκριες. Στην Γερμανία και ιδιαίτερα στην Κολονία το καρναβάλι είναι σημαντικό μέρος της τοπικής παράδοσης και της κριτικής εναντίον της πολιτικής.
Τώρα πως οι Χριστιανοί ενσωμάτωσαν όλο αυτό στην θρησκεία τους;;; Μάλλον θα έλεγα αποδεικνύει την ανάγκη του ανθρώπου για γλέντι, ξεφάντωμα αφήνοντας πίσω την ρουτίνα της καθημερινότητάς του και τον καθωσπρεπισμό όλων των άλλων ημερών του χρόνου.
Καλές Απόκριες σε όλους!!!
Να συμπληρώσω πως οι τρεις εβδομάδες πριν την αρχή της Σαρακοστής ονομάζονται Προφωνή, Κρεατινή και της Τυροφάγου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο μέσο της Κρεατινής (της 2ης) εβδομάδας βρίσκεται η Τσικνοπέμπτη, κατά την οποία παραδοσιακά καταναλώνεται μεγάλη ποσότητα κρέατος, εν είδει προετοιμασίας για τη νηστεία της Σαρακοστής. Για την ορθόδοξη παράδοση, οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής είναι σημαντικές, οπότε η Πέμπτη θεωρούνταν η καταλληλότερη μέρα για κραιπάλες. Η Τσικνοπέμπτη βρίσκεται στο μέσο των 3 εβδομάδων του εορτασμού του καρναβαλιού. Πρόκειται για τη Πέμπτη της 2ης εβδομάδας, της Κρεατινής.
Γιορτάζεται την Πέμπτη που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα. Είναι ημέρα χαράς αλλά και προετοιμασίας για τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς, καθώς η σαρανταήμερη περίοδος της Σαρακοστής πριν το Πάσχα πλησιάζει. Την μέρα αυτή επιβάλλεται από το έθιμο το ψήσιμο κρέατος στα κάρβουνα.
Το όνομα "Τσικνοπέμπτη" προέκυψε γιατί την ημέρα αυτή (Πέμπτη δηλαδή) το δείπνο αποτελείται από κρέας ψημένο στα κάρβουνα, το οποίο πρέπει να έχει πάντα λίγο λίπος ώστε κατά το ψήσιμο να βγάλει την απαραίτητη "τσίκνα".
Ακόμα και οι πιο φτωχοί άνθρωποι κάθε περιοχής, πρέπει να ψήσουν κρέας ώστε να μυρίσει το σπίτι τους και όλοι να ξέρουν ότι γιορτάζουν!
Παλιότερα στην ελληνική επαρχία οι άνθρωποι μοίραζαν πιατέλες με το τσικνισμένο κρέας σε όλη την γειτονιά για να στείλουν την μυρωδιά του ψητού σε κάθε άκρη του χωριού.
Μαζί με την Τσικνοπέμπτη έχει καθιερωθεί πλέον και η ειδωλολατρική παράδοση του μασκαρέματος που υποτίθεται ότι διώχνει τα κακά πνεύματα του χειμώνα και βοηθάει έτσι στην εξασφάλιση μιας επιτυχημένης σοδειάς.
Στις μέρες μας η Τσικνοπέμπτη θεωρείται η αρχή της αποκριάς.