2015 ευχές

2014…

Ακόμη μια χρονιά… Απογοητεύσεις, αποτυχίες, λύπες, χαρές, ταξίδια που δεν έκανα, βιβλία που δεν διάβασα, όνειρα που δεν εκπληρώθηκαν, ελπίδες που διαψεύστηκαν, "φίλες" "φίλους" και συνεργάτες που άφησα, άνθρωποι που «έφυγαν» αλλά και όνειρα που γεννήθηκαν ή ξανα-γεννήθηκαν.

2015…

Ελπίδες ζωντανές, νέες προσδοκίες, νέα χρονιά, νέες στιγμές…

Φέτος δεν θα ευχηθώ Καλή χρονιά, ούτε Καλή(ύτερη) χρονιά.

Έτσι κι αλλιώς κάθε χρονιά απλά είναι διαφορετική. Είτε καλή είτε κακή είναι απλά ακόμη ένα μάθημα ζωής. Το μόνο που έχει σημασία είναι υγεία. Να είμαστε καλά. Εμείς και οι αγαπημένοι μας.

Κι επειδή ως οικογένεια έχουμε πλέον και ένα πάρε – δώσε με την Κρήτη να και η μαντινάδα:

Καλή χρονιά να έχουμε, πάντοτε την υγειά μας
κι ότι ποθούμε στη ζωή, να'ρθεί στην αγκαλιά μας.

 

 

 

 

Σαν σήμερα…

Σαν σήμερα πριν δύο χρόνια 21 Μαϊου 2012 αναμετρήθηκα με τον πιο δύσκολο εχθρό στη ζωή μου. Έναν εχθρό που ήρθε και φώλιασε μέσα στο σώμα μου, ύπουλα, ακάλεστος και όχι βέβαια με καλό σκοπό. Σαν σήμερα αφέθηκα στα έμπειρα χέρια του χειρουργού μου, με ψυχραιμία, θάρρος αλλά και βαθιά αγωνία για το τι θα ακολουθήσει.

Ακολούθησε η χειρότερη εκδοχή: διάγνωση καρκίνου μαστού, ογκοεκτομή, αφαίρεση λεμφαδένων, χημειοθεραπείες, ακτινοθεραπείες, πόνος, ενίοτε και φόβος… αλλά και προσπάθεια, υπομονή, κουράγιο, δύναμη, αναθεωρήσεις, νέοι φίλοι…

Δυο χρόνια μετά είμαι εδώ. Γερή και δυνατή όσο ποτέ άλλοτε. Και θέλω αυτό να το μοιραστώ μαζί σας. Γιατί ναι, ο καρκίνος μαστού μπορεί να νικηθεί, μπορεί να είναι μια παρένθεση, μπορεί να είναι απλά ένα ακόμη μάθημα ζωής.