Αποσπάσματα από την ομιλία μου στην ολομέλεια της παράταξης "Λαρισαίων Πόλις" σχετικά με την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και το μέλλον της παράταξης

.... "Α. Λάθη στο ψηφοδέλτιο.

1. Πραγματικά κι εγώ θα ήθελα να ακούσω για κάποια άτομα - με πιο σκεπτικό τελικά δεν συμπεριλήφθηκαν στο ψηφοδέλτιο. (Βαγγέλης Γραμμένος, Ρουμπίνη Λεονταρή, Νικολέτα Τσιτσανούδη, Δημήτρης Γεωργάκης). Γενικότερα υπήρξε η αίσθηση ότι δεν επιλέχτηκαν υποψήφιοι που θα μπορούσαν να φέρουν περισσότερους σταυρούς αλλά κυρίως αρεστοί στην ηγετική ομάδα της παράταξης. Και αναρωτιέμαι αν αυτό αφορούσε κυρίως την περίπτωση που κερδίζαμε το Δήμο …την επόμενη μέρα δηλαδή…

2. Επίσης θέλω να αναφέρω ότι έγιναν και λάθη του τύπου α) ποιος μπαίνει σε ποια εκλογική περιφέρεια και β) ποιος μπαίνει δημοτικός και ποιος διαμερισματικός. Με το σκεπτικό ότι υπήρχαν άτομα που είχαν μια δυναμική όχι στην εκλογική περιφέρεια στην οποία διαμένουν αλλά σε άλλη εκλογική περιφέρεια. Αν μελετήσουμε εδώ λίγο την σταυροδοσία θα δούμε ότι υπήρξαν λάθος εκτιμήσεις για την δυναμική αρκετών προσώπων. Και δεν το λέω αυτό για να ρίξω ευθύνη σε όσους τους τοποθέτησαν εκεί που τους τοποθέτησαν αλλά νομίζω ότι και εμείς οι ίδιοι ως υποψήφιοι δεν κάναμε για τους εαυτούς μας σωστές εκτιμήσεις και ίσως φέραμε και με τον τρόπο μας πολλές φορές σε αδιέξοδο τους ανθρώπους που ασχολήθηκαν με την σύσταση του ψηφοδελτίου.

Β. Αποκλεισμοί

Ειπώθηκε από τον Δημήτρη τον Αλεξάκο την προηγούμενη φορά, νομίζω και από άλλους… και θέλω να το επισημάνω γιατί πραγματικά πιστεύω ότι πρέπει να δώσουμε σημασία σε αυτό. Υπήρξε διάθεση από πολλούς να βοηθήσουν αλλά όταν εξέφρασαν αυτήν την επιθυμία κάποιοι τους είπαν εντάξει … δεν χρειάζεται… είναι όλα κανονισμένα.

Είναι αλήθεια ότι συνέβη. Και συνέβη όχι μόνο με τους νέους του ψηφοδελτίου αλλά και κάποιους παλιότερους που συμμετείχαν και το 2006.

Κι εδώ θέλω να πιστεύω ότι τίποτα δεν έγινε σκοπίμως και επί προσωπικού. Αλλά αν θέλουμε να λειτουργούμε σωστά πρέπει εδώ να είμαστε πιο προσεκτικοί.

Πρέπει όλοι μας να λειτουργούμε ως ομάδα, πρέπει κανείς μας εδώ μέσα να μην νιώθει αποκλεισμένος από διαδικασίες ή να νιώθει ότι μέσα σ αυτή την μεγάλη ομάδα υπάρχουν μικρότερες ομάδες που λειτουργούν ως κλειστές ομάδες, ως κλίκες

Γ. Λαρισαίων Πόλις

Η προσπάθεια μας να ερμηνεύσουμε και να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα σχετικά με το αποτέλεσμα των Δημοτικών Εκλογών πρέπει να ξεκινά από την επομένη ημέρα των εκλογών του 2006.

Η κατάσταση που επικράτησε στο εσωτερικό της παράταξης, οι αμφισβητήσεις, οι αποχωρήσεις … Η εικόνα που διαμορφώθηκε για τους πολίτες της Λάρισας ήταν ότι η παράταξή μας δεν μπόρεσε να ασκήσει ουσιαστική αντιπολίτευση λόγω των εσωτερικών του προβλημάτων.

Άρα ξεκινούσαμε ήδη με ένα μεγάλο μείον. Δεν είχαμε την φρεσκάδα του 2006 είχαμε μια τετραετία «φθοράς». Το 2006 δεν βγήκαμε, αλλά είχα ένα ρεύμα νίκης… αυτή τη φορά δεν διαμορφώσαμε ρεύμα νίκης. Ακόμα και την δεύτερη Κυριακή οι ψήφοι που κερδίσαμε δεν ήταν θετική ψήφος αλλά καθαρά ψήφος αρνητική προς τον Τζανακούλη. Δεν πείσαμε.

Δ. Στήριξη ΠΑΣΟΚ

Σχετικά με το ότι δεν έπρεπε να περιμένουμε την στήριξη του ΠΑΣΟΚ ήθελα να πω ότι αυτό το λέμε τώρα εκ των υστέρων. Νομίζω ότι αν π.χ την άνοιξη πέρναμε μια τέτοια απόφαση δεν θα ήταν και η καλύτερη ύστερα από το κλίμα αμφισβήτησης και το κλίμα που είχε διαμορφωθεί. Νομίζω πως εκείνη την εποχή όλοι βλέπαμε έναν κίνδυνο να στραφούν εναντίον του Γιάννη Σάπκα κάποιοι και να δημιουργήσουν ακόμη σημαντικότερα προβλήματα.

Εγώ έχω την αίσθηση ότι κάποιοι μας την είχαν στημένη τότε και περίμεναν πως και πως μια τέτοια λάθος κίνηση από τον Γ. Σάπκα."

.... "Έχω και ένα μεγάλο ερώτημα για το βράδυ τον εκλογών και την διαχείριση του εκλογικού αποτελέσματος, Ποιος και πως μας έδωσε τις λάθος πληροφορίες και οδηγηθήκαμε στις γνωστές δηλώσεις του Γιάννη Σάπκα το βράδυ της δεύτερης Κυριακής; Και γιατί τόσο σκληρές δηλώσεις; Ακόμη και αν προηγούμασταν ή διαφορά μας ήταν μόνο 33 ψηφοδέλτια και αυτά φυσικά δεν αποτελούν μια απόσταση ασφαλείας που να δικαιολογούσαν τόσο σκληρές δηλώσεις."

"Και τώρα σχετικά με το μέλλον της παράταξης.

Σαφώς και συνεχίζουμε.

Πέρα από το οργανωτικό σχήμα στο οποίο θα καταλήξουμε και θα εκλέξουμε θέλω να αναφέρω ότι πλέον έχουμε πολλά νέα δεδομένα στα οποία οφείλουμε να είμαστε πλήρως ενημερωμένοι και προσεκτικοί και αναφέρομαι στην λειτουργία του νέου Δήμου σύμφωνα με τον Καλλικράτη. Τόσο σε γεωγραφικό, όσο και λειτουργικό επίπεδο του Δήμου, του Δημοτικού Συμβουλίου και των συμβουλίων των Δημοτικών Κοινοτήτων. Στα οποία Συμβούλια των Δημοτικών Κοινοτήτων αποτελούμε πραγματικά μειοψηφία (έχουμε εκλεγεί μόνο 2) και έχουμε μεγάλη ευθύνη να παρευρισκόμαστε αλλά και να συμμετέχουμε ενεργά και να αναδεικνύουμε τα κακώς κείμενα. "

Με τις γειτονιές αλλάζουμε την πόλη

 

Η παράταξη «Λαρισαίων Πόλις», μέσα στην τετραετία που μας πέρασε, έδειξε μια διαρκή παρουσία. Στο δημοτικό συμβούλιο, στα διαμερισματικά συμβούλια, στον τοπικό τύπο, στους δρόμους και στις γειτονιές της πόλης μας. Όπου και όπως χρειάστηκε.

Πριν ενάμιση χρόνο, ο επικεφαλής της Γιάννης Σάπκας είχε κάνει έναν κύκλο ομιλιών σε όλες τις γειτονιές της πόλης με το σύνθημα: «Μαζί με την γειτονιά αλλάζουμε την πόλη μας».

Σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά, η «Λαρισαίων Πόλις» και ο υποψήφιος Δήμαρχος Γιάννης Σάπκας διεκδικούμε το Δήμο για να κάνουμε αυτό το σύνθημα πράξη. Για ένα Δήμο που θα φροντίσει τις τόσο παραμελημένες συνοικίες.

 

Κάθε μέρα συναντώ την αγανάκτηση και την οργή των πολιτών, η οποία πηγάζει από ένα αίσθημα εγκατάλειψης που νιώθουν σε θέματα αυτονόητα που αφορούν την ποιότητα ζωής, την απλή καθημερινότητά τους. Η σημερινή δημοτική αρχή μας έχει συνηθίσει να παρουσιάζει τα αυτονόητα ως έργο. Όπως καθαριότητα στις συνοικίες, κατάσταση παιδικών χαρών, κατασκευή πεζοδρομίων, κρασπέδων, οδοστρωμάτων κ.α.

 

Τα προβλήματα είναι τεράστια και χρονίζουν. Γιατί η δημοτική αρχή δεν συμμερίζεται το δικό μας σύνθημα «με τις γειτονιές αλλάζουμε την πόλη». Είναι μια δημοτική αρχή που άφησε τα συνοικιακά συμβούλια να μαραζώσουν και δεν έδωσε καμία αρμοδιότητα στα διαμερισματικά συμβούλια.

 

Οι χαμένες ευκαιρίες, πολλές. Για την 4^η Δημοτική Κοινότητα υπήρξαν σημαντικές χαμένες ευκαιρίες την τελευταία τετραετία. Όπως, η απώλεια των αποθηκών της ΑΤΕ στην Νέα Πολιτεία, ενώ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο κινδυνεύουν να χαθούν και οι ελεύθεροι χώροι του ΕΘΙΑΓΕ. Η αλλαγή χρήσεων γης στο ΓΠΣ πραγματοποιήθηκε χωρίς μέριμνα για ελεύθερους και κοινόχρηστους χώρους και, αν δεν παρθούν άμεσα αποφάσεις, θα οδηγηθούμε τελικά στην πολεοδόμησή τους. Ανάλογη περίπτωση είναι και αυτή των στρατοπέδων (στρατόπεδο Μπουγά, 1^η στρατιά), τα οποία, όταν τελικά παραδοθούν στην πόλη, θα είναι εκτάσεις χαρακτηρισμένες προς πολεοδόμηση.

 

Σήμερα, έχουμε το νόμο του Καλλικράτη, ο οποίος ορίζει μια σειρά από συγκεκριμένες αρμοδιότητες στα Δημοτικά συμβούλια των Δημοτικών Κοινοτήτων. Αναφέρω μερικές από αυτές τις αρμοδιότητες:

o       θα αποφασίζει για την προέγκριση ίδρυσης ή εγκατάστασης καταστημάτων, επιχειρήσεων και λοιπών εμπορικών δραστηριοτήτων, για τη χορήγηση άδειας λειτουργίας μουσικής, θα προτείνει τους χώρους λειτουργίας των λαϊκών αγορών και γενικά τις υπαίθριες εμπορικές δραστηριότητες

o       θα διατυπώνει προτάσεις, είτε με δική του πρωτοβουλία, είτε κατόπιν παραπομπής από τα αρμόδια όργανα του δήμου, σχετικά με τις υπηρεσιακές μονάδες του δήμου, για τις οποίες συντρέχουν δυνατότητες λειτουργίας τους στη δημοτική κοινότητα, με κριτήριο ότι θα συμβάλουν στην καλύτερη εξυπηρέτηση των δημοτών και στην ανάπτυξη της περιοχής

o       θα έχει λόγο για την αξιοποίηση των ακινήτων του δήμου που βρίσκονται στην περιοχή της δημοτικής κοινότητας, την πολεοδομική ανάπτυξη και ανάπλαση της περιοχής

o       θα μεριμνά για τη συντήρηση και καθαριότητα των δημοτικών οδών και πλατειών, δημοτικών αλσών, κήπων, υπαίθριων χώρων αναψυχής, την κυκλοφορία και τη συγκοινωνία της περιοχής

o       θα αποφασίζει για την εκτέλεση νέων έργων για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, την αναβάθμιση της αισθητικής περιοχών

o       θα μεριμνά για την προστασία της δημόσιας υγείας και την προστασία των κατοίκων από την ηχορύπανση, την περισυλλογή και εν γένει τη μέριμνα για τα αδέσποτα ζώα

o       θα φροντίζει για τη διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων της περιοχής της δημοτικής κοινότητας

o       θα αποφασίζει για κοινωνικά θέματα, την υγεία, την πρόνοια και την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών και γενικά τη φροντίδα ώστε η λειτουργία και ανάπτυξη της περιοχής της δημοτικής κοινότητας να αποβλέπει στην καλύτερη εξυπηρέτηση των κατοίκων της

o       θα φροντίζει για την εύρυθμη λειτουργία των δημοτικών ιδρυμάτων, δημοτικών νομικών προσώπων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, δημοτικών επιχειρήσεων

o       θα αποφασίζει για την τροποποίηση των ορίων της δημοτικής κοινότητας, την εξέταση γενικών ή ειδικών προβλημάτων που αφορούν τους κατοίκους και την περιφέρεια της δημοτικής κοινότητας ιδίως αστέγων και ευπαθών ομάδων του πληθυσμού της περιοχής, την αξιοποίηση των τοπικών πόρων της περιοχής της δημοτικής κοινότητας.

o       θα προωθεί τον εθελοντισμό και θα συνεργάζεται με ομάδες εθελοντών για την εξυπηρέτηση των αναγκών της τοπικής κοινότητας.

Οι αποφάσεις των συμβουλίων των δημοτικών κοινοτήτων θα δημοσιεύονται, σύμφωνα με τις διατάξεις για τη δημοσίευση των αποφάσεων του δημοτικού συμβουλίου. Ο πρόεδρος του συμβουλίου της δημοτικής κοινότητας μέσα σε οκτώ ημέρες από τη συνεδρίαση διαβιβάζει στο δήμαρχο απόσπασμα των πρακτικών του συμβουλίου, το οποίο περιλαμβάνει κάθε απόφαση του συμβουλίου χωριστά, μαζί με αντίγραφο του αποδεικτικού δημοσίευσης. Επιπλέον ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας συμμετέχει με ψήφο στο Δημοτικό Συμβούλιο.

 

Είναι καιρός να δοθούν οριστικές λύσεις. Οι εντυπωσιασμοί και η επίδειξη «δήθεν έργου» δεν αλλάζουν την καθημερινότητα μας.

 

Γι’ αυτό θέλουμε

Αλλαγή στο Δήμο. Τώρα!

Γκουντρουμπή – Θώμου Λία Υποψήφια Σύμβουλος στην 4^η Δημοτική Κοινότητα

Ας δοκιμάσουμε τώρα μαζί. Ήρθε η ώρα. Αλλαγή στο Δήμο. Τώρα!

Σήμερα η πόλη μας, η Λάρισα αναζητεί ακόμη την ταυτότητά και την αισθητική της.

Είναι πρωταθλήτρια στους αέριους ρύπους σε ευρωπαϊκό επίπεδο.  Δεν έχει αναπτύξει σύγχρονες δομές κοινωνικής πολιτικής, μέριμνα  για άτομα με αναπηρία, για τον εργαζόμενο, τον άνεργο, τη γυναίκα, το νέο, το μετανάστη. Δεν έχει αναπτύξει πολιτικές για την ενίσχυση της τοπικής αγοράς και του καταναλωτή. Δεν διαθέτει ένα σύγχρονο Συνεδριακό και Εκθεσιακό Κέντρο, ένα σύγχρονο δημοτικό θέατρο. Αναμένουμε την δημόσια βιβλιοθήκη – ζήτημα που χρονίζει, όπως χρονίζει και το θέμα του Διαχρονικού (Αρχαιολογικό και Βυζαντινό) Μουσείου στο Μεζούρλο αλλά και το Ιστορικό – Λαογραφικό Μουσείο στη Χαραυγή.

Γειτονιές και ολόκληρες συνοικίες παραμελημένες, χωρίς κανένα σχεδιασμό για την ανάπτυξή τους. Έλλειψη πεζοδρομίων, πάρκων, παιδικών χαρών, χώρων άθλησης και ψυχαγωγίας για μικρούς και μεγάλους. Οι κεντρικοί δρόμοι που οδηγούν στο κέντρο ασφυκτιούν και έχουν αποδειχθεί όχι απλά επικίνδυνοι αλλά θανάσιμοι.

Σας θυμίζουν τα παραπάνω μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη; Ή μια «πόλη του αύριο»;

Η σημερινή Δημοτική Αρχή αναλώθηκε σε έργα βιτρίνας ενώ η απουσία έργων ουσίας είναι εμφανής και έχει σημαδέψει την πόλη για τα επόμενα χρόνια.

Οι συνοικίες – η πόλη μας – απαιτούν σχεδιασμό με ευθύνη. Να δοθεί επιτέλους προτεραιότητα στην διευκόλυνση και την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής. Να μην παίζουν τα παιδιά μας σε επικίνδυνους δρόμους, να έχουν μια ασφαλή μετάβαση στο σχολείο τους, να έχουν επιλογές εξωσχολικών δραστηριοτήτων στη συνοικία τους, στη γειτονιά τους. Οι γονείς μας, άνθρωποι τρίτης ηλικίας, να έχουν κοντά τους ένα Δημοτικό Πολυιατρείο. Να φτιάξουμε μια άλλη γειτονιά, μια άλλη κοινωνία αλληλεγγύης, βοήθειας.

 

Δώδεκα χρόνια στην εξουσία για την σημερινή Δημοτική Αρχή είναι πολλά.

Ας δοκιμάσουμε τώρα μαζί. Ήρθε η ώρα. Αλλαγή στο Δήμο. Τώρα!

 

Γκουντρουμπή – Θώμου Λία

Υποψήφια Σύμβουλος στην 4^η Δημοτική Κοινότητα

Με την παράταξη «Λαρισαίων Πόλις» - Γιάννη Σάπκα

 

 

 

Πόλη να ζεις …

 Η ραγδαία  εξάπλωση της πόλης μας, οδήγησε στην αλόγιστη σπατάλη των φυσικών  της ομορφιών,  στον περιορισμό του ελεύθερου χώρου της, σε οικολογικές καταστροφές, σε βεβαρημένο περιβάλλον και τελικά σε μια πλήρη  υποβάθμιση της ζωής μας.

Ωστόσο υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις που θα μπορούσαν να υιοθετηθούν και να βελτιώσουν τη ζωή στην πόλη μας. Συγκεκριμένα, θα αναφερθώ  σε θέματα που αφορούν το 4^ο Δημοτικό Διαμέρισμα.

• Μεταφορά του τελωνείου, πάγιο αίτημα των κατοίκων της Χαραυγής -που αφορά όμως και όλη την πόλη- και αξιοποίηση του υπάρχοντος κτιρίου για πολιτιστικούς και κοινωνικούς σκοπούς όπως π.χ. στέγαση δημιουργικών εργαστηρίων, στέκι νεολαίας, ξενώνας ειδικών κοινωνικών ομάδων κ.α
• Η γειτνίαση αυτού του κτιρίου με το Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο μπορεί να δώσει έναν ιδιαίτερο πολιτιστικό χαρακτήρα σε όλη αυτή τη περιοχή. Σε συνεργασία με τον ΟΣΕ,  θα μπορούσε να απελευθερωθεί και να αξιοποιηθεί χώρος για ένα πολιτιστικό πάρκο, το οποίο θα λειτουργεί ως προέκταση του Μουσείου και θα φιλοξενεί υπαίθριες πολιτιστικές δραστηριότητες. Υπάρχει  και μια δημιουργική πρόταση των συνταξιούχων υπαλλήλων ΟΣΕ για ένα μουσείο ΟΣΕ. Το πάρκο του ΟΣΕ, δίπλα στις γραμμές, αποτελεί για πάρα πολλούς Λαρισαίους την αναφορά μνήμης μιας ολόκληρης εποχής και η επαναδημιουργία του θα μπορούσε να λειτουργήσει ως επέκταση του πολιτιστικού πάρκου.

• Στην Ανθούπολη, επί της οδού Φαρσάλων, παραμένουν σε αχρηστία οι αποθήκες της ΑΤΕ, οι οποίες επίσης θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ως πολυχώροι πολιτιστικών και κοινωνικών δράσεων
• Αποθήκες της ΑΤΕ υπάρχουν και στην περιοχή ΣΕΚΦΟ, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία κλειστών αθλητικών χώρων, καθώς η περιοχή συγκεντρώνει ήδη κόσμο που αθλείται και χρησιμοποιεί το δρόμο περιπάτου στην οδό Θεοφράστου. Επιπλέον, σε συνεργασία με το ΕΘΙΑΓΕ, θα μπορούσαν να απελευθερωθούν εκτάσεις στις συνοικίες Πυροβολικά και Αβέρωφ και να αξιοποιηθούν ως χώροι άθλησης και χώροι πρασίνου π.χ. με τη λειτουργία ενός υπαίθριου γυμναστηρίου.
• Στη συνοικία Αβέρωφ, υπάρχει αίτημα των κατοίκων για ανάπλαση της πλατείας της συνοικίας και διαμόρφωση της πλατείας Αλησμόνητων Πατρίδων, όπου βρίσκεται το μνημείο των Ποντίων. Η αναμόρφωση θα πρέπει να γίνει με μια αισθητική αντίληψη, που θα ελαχιστοποιεί το μπετόν, θα δίνει χώρο στο πράσινο και θα είναι λειτουργική για όλους τους κατοίκους. Επίσης, με δεδομένο ότι στη συνοικία στεγάζεται ήδη ο Οργανισμός Κοινωνικής Πολιτικής, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν και άλλες κοινωνικές δομές, όπως ΚΑΠΗ και ένα δημοτικό πολυιατρείο. Επιπλέον, στη συνοικία αυτή παρατηρείται μεγάλη ανοικοδόμηση και πρέπει να προνοηθεί η κατασκευή νέων σχολείων (Νηπιαγωγείο, Δημοτικό Γυμνάσιο και Λύκειο).
• Στη Νεράιδα, πρέπει να δοθεί λύση στο πρόβλημα ρύπανσης και ηχορύπανσης που δημιουργεί το αμαξοστάσιο του ΟΣΕ, το οποίο πρέπει να μεταφερθεί σε άλλο σημείο, έξω από τον ιστό της πόλης.
• Το κυκλοφοριακό πρόβλημα είναι επίσης σημαντικό. Εδώ θα μπορούσε να βοηθήσει η δημιουργία ποδηλατοδρόμων σε κεντρικές οδούς που οδηγούν στο κέντρο της πόλης μας, όπως στη Φαρσάλων και στην Καρδίτσης και σε όλο το μήκος τους από τη διασταύρωση με την Περιφερειακή Οδό Τρικάλων ως την Ηρώων Πολυτεχνείου. Κάτι τέτοιο θα διευκόλυνε την ασφαλή μετακίνηση με ποδήλατο και θα αποτελούσε ισχυρό κίνητρο για πολλούς να αφήσουν το αυτοκίνητο στο σπίτι, συμβάλλοντας έτσι στην κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση. Ακόμη, σημαντική είναι η δημιουργία εναλλακτικών διαδρομών μέσα από σημαντικές οδικές διανοίξεις καθώς και η ένταξη της ΠΕΟ στο περιφερειακό αστικό δίκτυο, με  κατασκευή πεζοδρομίων, ποδηλατοδρόμων, επαρκή φωτισμό κτλ. 

Γιατί όλοι μας θέλουμε μια πόλη να μας κρατάει εδώ, μια πόλη να μας αξίζει, μια πόλη να ζεις…

Λία Γκουντρουμπή

Διαμερισματική Σύμβουλος στο 4^ο Δημοτικό Διαμέρισμα

με την παράταξη «Λαρισαίων Πόλις»

Άρθρο στην "Ελευθερία" 22/9/2010

Πανσέληνος -Μύθοι και εικασίες

Τ' Αυγουστιάτικο φεγγάρι, χιλιοτραγουδισμένο, μαγευτικό, ερωτικό, γεμίζει με φως την ωραιότερη νύχτα του χρόνου, την Πανσέληνο του Αυγούστου.

Λένε, ότι τα φεγγάρια ήταν δώδεκα, ένα για κάθε μήνα. Μετά οι θεοί αποφάσισαν, να χαρίσουν στους ανθρώπους ακόμη ένα. Το δέκατο τρίτο φεγγάρι, προσφορά, σ' αυτούς, που ζουν έρωτες ανεκπλήρωτους.... Θυσία στον έρωτα, στα πάθη και στα παθήματα. Προσφορά, στους μοναχικούς, στους μόνους, στους απανταχού ερωτευμένους. Αυγουστιάτικο φεγγάρι, πύρινο, έτσι όπως αντικαθρεφτίζεται στις θάλασσές μας. Ανάκλαση φωτιάς, ποιητικά λόγια, πολλά αβάσταχτα, συναισθήματα... Αφεθείτε, λοιπόν, σήμερα για λίγες ώρες στη μαγεία αυτής της μοναδικής νύχτας, που συγχωρεί όλες τις αμαρτίες. Πάρτε από το χέρι αυτήν ή αυτόν που αγαπάτε, σεργιανίστε κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι και λουστείτε με το φως του. Ξεχάστε τα προβλήματα και την καθημερινότητα και γευτείτε... Θρύλοι, παραδόσεις και έρευνα Το δέκατο τρίτο, όμως, φεγγάρι συνδέεται με θρύλους και παραδόσεις.

Για τους παραδοσιακούς λαούς η Σελήνη αντιπροσώπευε πάντα τη σκοτεινή πλευρά της φύσης, την αόρατη όψη της. Εκείνη ελέγχει παλίρροιες, βροχές, ύδατα, πλημμύρες κι εποχές και ως εκ τούτου τη διάρκεια της ζωής. Η Πανσέληνος συμβολίζει την ολότητα, την ολοκλήρωση, την ισχύ και την πνευματική δύναμη. Για τον βουδισμό η Πανσέληνος και η νέα Σελήνη είναι περίοδοι ισχύος και πνευματικής δύναμης. Για τους Ινδιάνους είναι το φως του μεγάλου πνεύματος αλλά σε κάποιες φυλές η Σελήνη είναι μια μοχθηρή και κακοποιός δύναμη. Για τους Σουμέριους η νύχτα της πανσελήνου ήταν περίοδος προσευχής αγαλλίασης και θυσίας. Η αρχαιότερη ανάμεσα στις παραδόσεις είναι ο σύνδεσμος του φεγγαριού με το λαγό. Αυτή η ευρεία συσχέτιση, κατά τον Ρόμπερτ Μπράουν, πιστοποιείται από κυλίνδρους της Μεσοποταμίας, σφραγιδολίθους από αχάτη, που βρέθηκαν στη Συρία, κινεζικά αρχαία νομίσματα, τα «φεγγαρόγλυκα» της Κεντρικής Ασίας, καθώς και από τους θρύλους μακρινών μεταξύ τους φυλών και εθνών. Οι Ινουίτ (Εσκιμώοι) πίστευαν ότι η Σελήνη είναι ένα κορίτσι που τρέχει μακριά από τον αδελφό του, τον ήλιο, επειδή της είχε παραμορφώσει το πρόσωπο πετώντας της στάχτες. Οι Ίνκας μιλούσαν για μια όμορφη κοπέλα, που ερωτεύτηκε το φεγγάρι και ενώθηκε για πάντα με αυτό. Στη βόρεια Γερμανία και την Ισλανδία οι Hjuki και Bil είναι δύο νέοι που φαίνονται στη Σελήνη να κουβαλούν ένα φορτίο υδρόμελι. Οι «βιβλικά σκεπτόμενοι» τοποθέτησαν στον δίσκο της Σελήνης το πρόσωπο της «δακρυρροούσας Μαγδαληνής», ή του Ιούδα Ισκαριώτη.

Οι «σεληνομανείς» υπνοβατούν, οι πληγές ματώνουν εντονότερα, τα θεραπευτικά βότανα που μαζεύονται αυτή τη μέρα έχουν αυξημένες θεραπευτικές ιδιότητες. Τα δέντρα, που κλαδεύονται μπορεί να ξεραθούν. Η αστυνομία σε πολλές περιοχές της υφηλίου ενισχύει τις περιπολίες, αφού υπάρχει η πίστη ότι η εγκληματικότητα αυξάνεται και οι μαίες βρίσκονται σε μεγαλύτερη ετοιμότητα, καθώς πιστεύουν ότι την πανσέληνο γεννιούνται περισσότερα μωρά.

Η Σελήνη καταλαμβάνει σημαντική θέση στους μύθους, τις παραδόσεις και τις δοξασίες και του ελληνικού λαού. Γνωστές από αρχαιοτάτων χρόνων οι μάγισσες της Θεσσαλίας, αλλά και η Μαγεία της Κρήτης. Με τις νεράιδες και τα ξωτικά, όπως πίστευαν σε πολλές νησιωτικές περιοχές, να πλημμυρίζουν τη νύχτα της αυγουστιάτικης πανσελήνου τα δάση για να σκορπίσουν έρωτα σε ό,τι αγγίζουν με το ραβδί τους και να φεύγουν, λίγο προτού ξημερώσει. Οι πρόγονοί μας βάφτισαν στη μυθολογία τη Σελήνη Εκάτη. Τη λάτρευαν και την έτρεμαν. Κάποιοι πίστευαν ότι είναι η κόρη του Δία και της Δήμητρας, άλλοι της Ήρας και του Περσέα κι άλλοι την ταύτιζαν με την Άρτεμη. Οι αστρολόγοι υποστηρίζουν ότι η είσοδος της Σελήνης στο εκάστοτε ζωδιακό σημείο δημιουργεί έντονη επιρροή και επίδραση στα ανθρώπινα συναισθήματα. Η κοινότητα αστρονόμων και αστροφυσικών έχει διχαστεί επανειλημμένως σχετικά με την παρατήρηση και καταγραφή διάφορων φαινόμενων στην επιφάνειά της.

Από τη Σεληνιακή «παραφιλολογία» δεν θα μπορούσαν να λείψουν και οι αναπόδεικτες θεωρίες, οι οποίες την παρουσιάζουν, άλλες σαν ένα «κούφιο» τεχνητό δορυφόρο, άλλες σαν ένα κοσμικό εργαστήριο νοημόνων εξωγήινων όντων κι άλλες σαν έναν προχωρημένο σταθμό του γήινου πολιτισμού. Τις προηγούμενες δεκαετίες Αμερικάνοι και Ρώσοι δραστηριοποιήθηκαν έντονα για την «κατάκτηση» και την αποκάλυψη των μυστικών της Σελήνης. Δαπανήθηκαν τεράστια χρηματικά ποσά, εγκαταστάθηκαν και τέθηκαν σε λειτουργία πανάκριβα όργανα μετρήσεων, διενεργήθηκαν δεκάδες διαστημικές αποστολές, δόθηκαν, ή διέρρευσαν στη δημοσιότητα αναρίθμητες έρευνες και μελέτες, γράφτηκαν εκατοντάδες βιβλία και τελικά το φεγγάρι αφέθηκε και πάλι στους ποιητές και τους ερωτευμένους. Η επιστημονική άποψη για την Πανσέληνο Η Σελήνη φτάνει στο μισό της περιστροφής της γύρω από τη Γη, δείχνει την πλευρά της, που φωτίζεται από τον Ήλιο, και φαντάζει στον ουρανό σαν ολοστρόγγυλος φωτεινός δίσκος, ως Πανσέληνος. Από τον ήλιο η Σελήνη φαίνεται σαν να βρίσκεται πίσω από τη γη. Η Σελήνη έλκει τη Γη, όπως βέβαια και η Γη πολύ περισσότερο τη Σελήνη. Το αποτέλεσμα αυτής της αμοιβαίας έλξης είναι οι παλίρροιες, φαινόμενο που παρατηρείται κάθε έξι ώρες, είτε η Σελήνη βρίσκεται από τη μία πλευρά του πλανήτη μας είτε από την άλλη. Αυτή είναι η μόνη μεγάλη και σημαντική επίδραση της Σελήνης στον πλανήτη Γη, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Η Πανσέληνος του Αυγούστου έχει ένα χαρακτηριστικό, που την κάνει να ξεχωρίζει. Το διαφορετικό, δικό της χρώμα. Ειδικά λίγο μετά την ανατολή της, αλλά και προς τη δύση της. Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ -ΜΠΕ ο διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής Αναστάσιος Δαπέργολας, «η Σελήνη τον Αύγουστο, όταν μεσουρανεί, δηλαδή όταν βρίσκεται στο μέγιστο ύψος, δεν φθάνει πολύ ψηλά πάνω από τον ορίζοντα, το φως της φθάνει σε εμάς διατρέχοντας μεγαλύτερο πάχος ατμόσφαιρας με αποτέλεσμα να διαχέεται και να απορροφάται το κυανό τμήμα του χρώματός της και να φθάνει στα μάτια μας πιο έντονο το κόκκινο».

Όσο για την αίσθηση ότι το Αυγουστιάτικο φεγγάρι είναι μεγαλύτερο και φωτεινότερο, ο κ. Δαπέργολας εξηγεί ότι αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι το τόξο που διαγράφει η Σελήνη είναι μικρότερο και πιο κοντά στον ορίζοντα, οπότε μας φαίνεται πιο μεγάλο, αν και στην πραγματικότητα, όπως διευκρινίζει ο καθηγητής, η Σελήνη το καλοκαίρι έχει μικρότερη φυσική διάμετρο απ' ότι τον χειμώνα. «Ένας άλλος λόγος είναι ότι το καλοκαίρι ο ουρανός είναι πιο καθαρός, οι άνθρωποι βρίσκονται στην εξοχή ή στα μπαλκόνια τους με πιο χαλαρή διάθεση και παρατηρούν την πορεία του φεγγαριού στον ουρανό και το συγκρίνουν με ανθρώπινα κατασκευάσματα θαυμάζοντας το μεγαλείο της Δημιουργίας», σημειώνει και προσθέτει: «Η σημερινή Πανσέληνος θα ξεκινήσει, για την Ελλάδα, την πορεία της στον αυγουστιάτικο ουρανό νωρίς το απόγευμα, έτσι «η ακριβής ώρα της πανσελήνου θα είναι στις 08:05 το βράδυ. Δηλαδή, την ώρα εκείνη το φαινόμενο θα βρίσκεται στην πλήρη εξέλιξή του, αν και συνηθίζουμε να λέμε ότι έχουμε Πανσέληνο καθ' όλη τη διάρκεια της νύχτας». Μια βόλτα στους αρχαιολογικούς χώρους Ό,τι και να πιστεύει κανείς για την Πανσέληνο του Αυγούστου, αξίζει να την απολαύσει απόψε σ' έναν από τους 92 αρχαιολογικούς χώρους - μουσεία, που θα μείνουν ανοιχτοί σ' όλη τη χώρα, συμμετέχοντας και φέτος στις εκδηλώσεις της αυγουστιάτικης Πανσελήνου. Ο θεσμός των ανοιχτών αρχαιολογικών χώρων κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι, με ή χωρίς μουσική εκδήλωση, ξεκίνησε το 1996 από το υπουργείο Πολιτισμού. Πολλοί από τους χώρους αυτούς θα φιλοξενήσουν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, ενώ σε αρκετούς θα υπάρχει η δυνατότητα ξενάγησης. Στην Αθήνα, παρά την αρχική εμπλοκή με την απόφαση των αρχαιοφυλάκων να απέχουν από τις εκδηλώσεις, τελικά βρέθηκε λύση και οι αρχαιολογικοί χώροι θα ανοίξουν απόψε για να υποδεχτούν τους επισκέπτες.

Σιγά τη Δημοκρατία...

ΤΙ πολίτευμα έχουμε τελικά; Επειδή αυτό αποκλείεται να μπει ποτέ θέμα στις πανελλαδικές εξετάσεις.

Άσκηση : Να βρεθεί η πιθανότητα να συμβεί τρεις φορές σε 189 χρόνια ζωής ενός κράτους (στην ίδια χώρα), με πληθυσμό 10 εκατομμυρίων να γίνουν πρωθυπουργοί Παππούς, Γιος και Εγγονός της ίδιας οικογένειας. Προσοχή, τρεις φορές όχι μια, τρεις διαφορετικές οικογένειες.

Άσκηση 2: Να βρεθεί η πιθανότητα να συμβεί πέντε φορές σε 189 χρόνια ζωής ενός κράτους (στην ίδια χώρα), να γίνουν πρωθυπουργοί Πατέρας και Γιος ή Παππούς και Εγγονός. Πέντε διαφορετικών οικογενειών.

ΟΙ απαντήσεις για την Ελλάδα. Από παππού σε γιο και εγγονό:

O Θρασύβουλος Zαΐμης δυο φορές πρωθυπουργός (1869-70 και 1871). O γιος του Aλέξανδρος οχτώ φορές πρωθυπουργός (1897, 1901, 1915, 1916, 1917, 1926, 1927 και 1928) και Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1929-1935). Aς προστεθεί ότι ο Aνδρέας πατέρας του πρώτου και παππούς του δεύτερου είχε διατελέσει πριν την έλευση του Kαποδίστρια και μετά τη δολοφονία του πρόεδρος της «Διοικητικής Επιτροπής Ελλάδος» (αξίωμα ανάλογο του πρωθυπουργού).

O Δημήτριος Pάλλης πέντε φορές πρωθυπουργός (1897, 1903, 1905, 1909 και 1920-21). O γιος του Ιωάννης μια φορά (κατοχικός 1943-44). Γιος και εγγονός ήταν ο Γεώργιος μια φορά πρωθυπουργός ( 1980-81). Αξίζει να σημειωθεί ότι Γ. Pάλλης ήταν και εγγονός πρωθυπουργού από τη μητέρα του (κόρη του Γ. Θεοτόκη).

O Γεώργιος Παπανδρέου τέσσερις φορές πρωθυπουργός (1944, 1944-1945, 1963 και 1964-65 ). O Ανδρέας Παπανδρέου τρεις (1981-85, 1985- 89 και 1993-96). Γιος και εγγονός είναι ο Γιώργος μόλις άρχισε την πρώτη θητεία.

ΟΙ απαντήσεις για την Ελλάδα. Από πατέρα σε γιο

O Σπυρίδων Tρικούπης υπήρξε ο πρόεδρος του πρώτου νεοελληνικού υπουργικού συμβουλίου (1833). O γιος του Xαρίλαος διατέλεσε εφτά φορές πρωθυπουργός (1875, 1878, 1880, 1882-85, 1886-90, 1892-3 και 1893-1895).

O Eλευθέριος Bενιζέλος εννιά φορές πρωθυπουργός (1910-15, 1915, 1917-20, 1924, 1928-29, 1929-32, 1932, 1932-33, 1933) . O γιος του Σοφοκλής ορκίστηκε πέντε φορές (1944 και κατά διαστήματα το 1950-51).

O Γεώργιος Θεοτόκης τέσσερις φορές (1899-1901, 1903 και 1903-05) . O γιος του Iωάννης (1880-1961) μια (1950).

O Διομήδης Kυριακός κατέκτησε το αξίωμα μια φορά (1863). Το ίδιο και ο εγγονός του Aλέξανδρος Διομήδης – Kυριακός (1949).

Στην ίδια κατηγορία θα μπορούσε να προστεθεί άλλη μια περίπτωση. Πρόκειται για τον Γεώργιο Kουντουριώτη (1782-1858), που κάθισε στην καρέκλα μια φορά (1848)

και ο εγγονός του Παύλος (1855-1935) έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1924-1929).

ΤΕΛΙΚΑ έχουμε Κληρονομική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Ένα μάλλον μοναδικό παγκοσμίως πολίτευμα.

Εφημερίδα "Ελευθερία", 22/8/2010

ΠΑΛΙΑ μας τέχνη κόσκινο!

Από την εφημερίδα «Νέος Αγών» της Καρδίτσας, 27 Ιουλίου

του 1956! Η ιστορία επαναλαμβάνεται.

«Απογραφή των Δημοσίων Υπαλλήλων θα διεξαχθή από την

1η Οκτωβρίου με απόφαση των υπουργών Συντονισμού και Οι-

κονομικών. Θα συγκεντρωθούν όλα τα στοιχεία διά την υπηρε-

σιακήν και προσωπικήν κατάσταση των εις ειδικά δελτία.

ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΕΑΝ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ»!

Ε βέβαια, ως γνωστόν δεν υπάρχει παρθενογένεση.

Από το ‘56 την «ξεσήκωσαν» την απογραφή των δημοσίων

υπαλλήλων οι Κυβερνώντες και τη... φοβέρα. «Δεν θα πληρω-

θούν αν δεν απογραφούν». Απογραφείτε-απογραφείτε όλο και

κάτι θα μείνει που λέει ο λόγος.

Πόσο ανάγκη έχουμε φέτος να κάνουμε ένα διάλειμμα. Να πάρουμε μια ανάσα και να βουτήξουμε στα διάφανα νερά της ανεμελιάς. Ξαπλωμένοι κάτω από τα αρμυρίκια... διαβάζοντας ένα βιβλίο. Με το αλάτι της θάλασσας στο κορμί, να καταστρώνουμε σχέδια για ένα αύριο το οποίο μας ταιριάζει περισσότερο από τα κλειστοφοβικά σενάρια που κάποιοι έχουν στο νου τους για λογαριασμό μας.

Φέτος όλα είναι διαφορετικά…Η οικονομική κρίση ανέτρεψε τα δεδομένα του κόσμου, μοίρασε την τράπουλα ξανά και δυστυχώς την παρτίδα την κέρδισαν η ανασφάλεια και ο πανικός.

Το καλοκαίρι μας βρήκε να νιώθουμε όσο ποτέ άλλοτε την ανάγκη να αποδράσουμε από την πραγματικότητα. Και παρά το οικονομικό ζόρι οργανώνουμε τη φυγή μας …με όποιο τρόπο μπορούμε…Και κυρίως μιλώντας για απόδραση, όχι για διακοπές!

Ονειρευόμαστε μικρές στιγμές γεμάτες μαγεία. Όχι πολυτέλειες! Ούτε υπερπαραγωγές! Ανυπομονούμε να κάνουμε μια βόλτα στην ερημιά και να καταλήξουμε στον πιο ψηλό βράχο κοιτάζοντας το πέλαγος. Να κάνουμε όνειρα ξανά…Το βράδυ να διαλέξουμε το πιο απλό και αέρινο από τα φορέματά μας και να βγούμε βόλτα με παρέα. Παρέα με εκείνο το ξεχασμένο εφηβικό μας γέλιο, να αρχίσουμε να διαγράφουμε όλα όσα μας χάλασαν στο γκρι του χειμώνα...

Αλλά πάνω απ’ όλα να έρθουμε πιο κοντά στον εαυτό μας. Γυμνοί μπροστά στα θέλω μας και τα όνειρά μας. Να βάλουμε σε πρώτο πλάνο τον πιο τρυφερό, τον πιο ανέμελο εαυτό μας που κρύβουμε καλά για να μην τον τσακίσει η καταιγίδα της καθημερινότητας….Και εκεί στην εξωστρέφεια του καλοκαιριού να ορκιστούμε ότι δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν μα σε κανέναν να μας χαλάσει το κέφι.

Να μην αφήσουμε τίποτα να μας σταματήσει αν δεν πάρουμε αυτό που μας αξίζει: τη χαμένη μαγεία της ζωής, η οποία κρύβεται πάντα σε απλά πράγματα, στις μικρές χαρές που θα έρθουν…

Ας είμαστε έτοιμοι λοιπόν…

Γεωπάρκο στα «Μπουχάρια» Μικροβάλτου

Διάφοροι μύθοι προσπάθησαν να ερμηνεύσουν το εντυπωσιακό φαινόμενο των Μπουχαριών στον Μικρόβαλτο του Δήμου Καμβουνίων, 40 χλμ. νότια της Κοζάνης.

Πρόκειται για φυσικές γεωμορφές που προήλθαν από τη διάβρωση του εδάφους που ξεκίνησε πριν από 70.000 χρόνια. Έχουν το σχήμα χωμάτινης κολώνας από άμμους, κροκάλες, μάργες και αργίλους και πιθανή συγκολλητική ύλη από οξείδια του σιδήρου και διοξείδιο του πυριτίου, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Πανεπιστημίου της Αθήνας.

Την κορυφή των κολόνων αυτών καλύπτει ένας σχιστολιθικός βράχος που έπαιξε το ρόλο της ομπρέλας στην εξέλιξη του σχηματισμού.
Ανέρχονται σε αριθμό περί τους είκοσι και το ύψος τους ποικίλει από 3 μέχρι 6 μέτρα. Το όνομα της τοποθεσίας "Μπουχάρια" προέρχεται από το σχήμα τους, καθότι "μπουχάρι" στην τοπική διάλεκτο σημαίνει καμινάδα.
Ενδιαφέρον στην περιοχή παρουσιάζουν επίσης κωνικοί σχηματισμοί, τα "νοχτάρια", ίδιας προέλευσης και σύστασης με τα "Μπουχάρια", χωρίς όμως το σχιστολιθικό καπέλο, που επεκτείνονται σε μήκος 2χλμ. του ρέματος της Ποταμιάς, στα όρια του Δήμου Καμβουνίων με την κοινότητα Λιβαδερού.

Η πρώτη εικόνα για τον επισκέπτη είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή. Εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά του και τον καθηλώνουν. Στο βάθος τα δύο ψηλότερα "Μπουχάρια" οι μεγάλοι "Άτλαντες", πιο πάνω οι "Καρυάτιδες", αριστερά τα "σαγόνια του καρχαρία", ο "φρουρός".
Στην επόμενη χαράδρα ανακαλύπτει τους "περιπατητές", τα "νοχτάρια-σταλαγμίτες" και άλλα.

Το ρέμα της Ποταμιάς στη συνέχεια παρουσιάζει ευχάριστες εκπλήξεις με αποκορύφωμα τη "χαράδρα των δεσποτάδων", ανθρωπογεωμορφές απίστευτης ομορφιάς.

Σχετικό Link:

http://www.mikrovalto.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=50&Itemid=115

Για να είμαστε προετοιμασμένοι αν χειροτερέψουν κι άλλο τα πράγματα...

Συγκλονιστική ταινία διάρκειας 2 ωρών για το τι έγινε στην Αργεντινή.http://www.larisaportal.gr/diafora/argentina.php

Στην Ελλάδα κύριε καθηγητά, δε γνωρίζουμε πολλά για το τι έγινε στην Αργεντινή με το ΔΝΤ. -Νεαρέ μου, όταν δεις μάνα να εκλιπαρεί να κόψουν κομμάτι από το κρέας της για να φάει το παιδί της, ίσως καταλάβεις αυτό που πάνε να σας κάνουν. Ντρέπομαι για τον εαυτό μου γιατί ήμουν ένα κομμάτι αυτών των αδίστακτων ανθρώπων. Να μην πέσετε στα νύχια τους. Είναι τα λόγια ενός τεχνοκράτη, που έζησε την καταστροφή μίας περήφανης χώρας. Ενός περήφανου λαού με μία προδοτική κυβέρνηση που προετοίμασε καλά το κλίμα για να εκχωρήσει την Εθνική της κυριαρχία στη μεγαλύτερη μάστιγα του πλανήτη. -Έφτιαξαν πόλεις, μέσα στις πόλεις. Τις ονόμασαν villas miserias, πόλεις της μιζέριας. Εκεί πότιζαν τον κόσμο κοκαΐνη και άλλα ναρκωτικά, που παρουσιάστηκαν εν αφθονία άξαφνα όταν ο εφιάλτης είχε αρχίσει. Ήταν περήφανος λαός οι Αργεντίνοι. δεν είδα μάνες να πουλάνε τα παιδιά τους όπως γίνεται στο LA. Είδα όμως ανθρώπους να χάνουν τα πάντα και στο τέλος τη ζωή τους όταν δεν υπήρχε τίποτα να δώσουν. Όσα δεν πήραν οι τράπεζες, τα πήραν οι έμποροι. Ο κόσμος έπρεπε να αποχαυνωθεί, να μην αντιστέκεται. Να πεθαίνει με τη μιζέρια του. Γι' αυτό έβγαλαν έτσι αυτές τις ψευτοπόλεις. Έπνιγαν εκεί την οργή και την δυστυχία τους. -Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι όλα τα ΜΜΕ διατυμπάνιζαν την ανάγκη της "βοήθειας". Στην αρχή τους έλεγαν ότι το κράτος θα πτώχευε και ο κόσμος έφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει για επιτυχία την είσοδο του ΔΝΤ. Δεν φανταζόντουσαν τι θα ακολουθήσει. Τι ειρωνεία και αυτή. Τους έπεισαν με τον φόβο της πτώχευσης και εντέλει η σωτηρία ήρθε μόνο με την πτώχευση! -Back Home, είχαν όλοι την εντύπωση ότι σώσαμε τη χώρα που ήταν ανίκανη και με διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Ήταν απίστευτο τι μετέδιδαν οι ανταποκριτές όταν εμείς βλέπαμε την αλήθεια με τα μάτια μας σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά. Είχαν την εντύπωση ότι οι Αργεντίνοι μας θεωρούν σωτήρες. Ποτέ δεν προέβαλλαν τίποτα από την πραγματικότητα. Μόνο κάτι ρεπορτάζ γραμμένα στις αρχές με κόσμο να κάνει δηλώσεις κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι τους οδήγησαν στην πείνα ευχαριστώντας τις ΗΠΑ που θα τους έσωνε. Ακόμα και οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες. Τις προέβαλλαν σαν κομμουνιστές ή αριστερά κομμουνιστικά κόμματα που αντιδρούσαν. Εγώ έβλεπα στο Μπουένος Άιρες την λεωφόρο γεμάτη από εξαγριωμένους να ουρλιάζουν "θέλουμε τη χώρα μας πίσω"! Θέλουμε τα δολάρια μας πίσω! Οι τηλεοράσεις όπως μου έλεγαν, έδειχναν μερικές δεκάδες κομμουνιστές με κόκκινες σημαίες που διαμαρτύρονταν. Στην πραγματικότητα ο κόσμος ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Ίσως εκατομμύρια. Τους έβλεπα, έβγαιναν από τα σπίτια τους και ενώνονταν με τις πορείες. δεν υπήρχε συντονισμός. Ότι Αμερικάνικη επιχείρηση έκλεινε και την φύλαγαν πάνοπλοι αστυνομικοί. Δεν κυκλοφορούσαμε βέβαια τότε. Μετά από κάποιες συγκεντρώσεις θυμάμαι έβγαινα από το ξενοδοχείο και έβλεπα τόσες πέτρες κάτω που νόμιζα ότι γκρεμίστηκε κάποιο κτίριο. Μεγάλη οργή. Έβλεπες ανθρώπους αποφασισμένους για όλα. Άνθρωποι που δεν έμοιαζαν ούτε looters (πλιατσικολόγοι). Ακόμα και μεσήλικες σίγουρα πολλοί είχαν οικογένειες. μου έκανε εντύπωση. Έβγαιναν και συγκρούονταν με ότι έβρισκαν. Ξύλα, πέτρες. Από την άλλη η αστυνομία ήταν πάνοπλη, με αντλίες, πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα. Ήταν αδύνατον να τους συγκρατήσουν. Είχες να κάνεις με ανθρώπους που τους πήρες το σπίτι τους και το χαμόγελο τους. -Όχι, ούτε μια στιγμή δεν τους χαρακτήρισα "τρομοκράτες". Θα ήταν άδικο. Φαντάσου να υπηρετείς το Law and Order και να μη μπορείς να κρύψεις την συμπάθεια σου για αυτούς που ίσως από τις τηλεοράσεις θα τους χαρακτήριζες αλλιώς. Ήθελαν τη χώρα τους πίσω. Έβγαιναν με Αργεντίνικες σημαίες και απαιτούσαν να φύγουμε. Αυτές οι γυναίκες όμως. Ποτέ δεν θα ξεχάσω. Αυτό θα με στοιχειώνει πάντα. Οι γυναίκες με τα παιδιά στα χέρια. Ο ρόλος που έπαιξαν όμως αυτές οι γυναίκες. Ποιός να το περίμενε. Προστάτεψαν τα παιδιά τους και τη χώρα τους. Αν μπορούμε να πούμε ότι έγινε επανάσταση στην Αργεντινή, τότε ήταν η μόνη γυναικεία επανάσταση στους αιώνες. ...το ξέσπασμα της κρίσης και η λύση που ήλθε από τον ίδιο τον λαό. Στο πρώτο μέρος είδαμε το ξέσπασμα. Τα μέτρα της κυβέρνησης με τις περιβόητες ενέργειες για μείωση του ελλείματος. Αυτή η μείωση του ελλείματος που πάλι είχε καλλιεργηθεί ως αυτοσκοπός και βασική προϋπόθεση για την βοήθεια του ΔΝΤ. Βλέπετε, το "swap" του ΔΝΤ είναι οι κρυφοί όροι που επιβάλλονται στην εκάστοτε Εθνική κυβέρνηση προκειμένου να ανοίξουν τις κάνουλες. Αυτοί οι όροι είναι σαφέστατοι και με απλά λόγια επικεντρώνονται στο ότι "Δεν θα γίνεται καμμία ενέργεια, καμμία δαπάνη, δεν θα λαμβάνεται καμμία απόφαση από την Εθνική κυβέρνηση που αφορά την Εθνική οικονομία εάν δεν υπάρχει η έγκριση του ΔΝΤ¨. Δηλαδή, ο βασικός όρος "συνεργασίας" με την εκάστοτε κυβέρνηση είναι η Εκχώρηση μέρους της Εθνικής Κυριαρχίας. Για όσους ακόμη δεν το έχουν καταλάβει. Το άλλο σημείο που καλλιεργείται έντεχνα ως αυτοσκοπός, είναι η εξυπηρέτηση μόνο των υποχρεώσεων προς τρίτες χώρες και όχι των εσωτερικών υποχρεώσεων του κράτους. Προηγούνται δηλαδή οι διεθνείς δανειστές που έχουν δανείσει με επαχθείς όρους έναντι των ντόπιων πιστωτών, ήτοι των πολιτών που καλούνται όχι μόνο να απεμπολήσουν τις απαιτήσεις τους αλλά να σηκώσουν και το βάρος της αποπληρωμής των διεθνών τοκογλύφων. Στην Ελλάδα για παράδειγμα, ό περιβόητος εξωτερικός δανεισμός (300 δις Ευρώ)που αναμασούν συνεχώς οι διάφοροι "αναλυτές", είναι μόλις ένα μικρό μέρος επί του συνόλου των Τριών Τρις που οφείλει συνολικά το κράτος, με κύριους πιστωτές βέβαια, τους Έλληνες πολίτες. Πολιτες μάλιστα που τροφοδοτούν το σύστημα επί δεκαετίες με ελάχιστο κόστος. Αναλογιστείτε ότι το κράτος (και επαγωγικά οι τράπεζες) δανείστηκαν με επιτόκια που φτάνουν το 7%. Εσείς τι επιτόκιο παίρνετε για τις καταθέσεις σας; (Σε επόμενο άρθρο οι ραγδαίες εξελίξεις στις Ελληνικές τράπεζες). Ας επιστρέψουμε λοιπόν στην Αργεντινή. Μετά την πρώτη ομοβροντία μέτρων, οι μορφές αντίδρασης εξακολουθούσαν να περνούν από τα κανάλια κομματικών μηχανισμών και ιδεολογικών μονοπωλίων. Οι εκδηλώσεις ήταν απόλυτα ελέγξιμες με περιορισμένη χρήση βίας αφού η πλειοψηφία των πολιτών δεν ήθελε να ταχθεί κάτω από καμια κομματική σημαία ή συνδικάτο (θυμηθείτε την σημερινή απεργία. 2 εκ απεργοί, μόνο 20,000 διαδηλωτές σε διασπασμένες εκδηλώσεις με τους παρακρατικούς μηχανισμούς των προβοκατόρων σε δράση. Τα ΜΜ"Ε" βεβαίως ..απεργούσαν!). Τότε άρχισε ο πραγματικός εφιάλτης. Στις 3 Δεκεμβρίου του 2001 η κυβέρνηση υπό την πίεση των διεθνών συμβούλων παίρνει την απόφαση ναπαγώσει τις καταθέσεις των πολιτών σε όλες τις τράπεζες. 70 δις Δολάρια αλλά και υπερδιπλάσιας αξίας κρατικά ομόλογα περιέρχονται στα χέρια της "ικανότατης και λαοπρόβλητης" κυβέρνησης. Είχε προηγηθεί βεβαίως κολοσσιαία εξαγωγή καταθέσεων από κάποιους που ως συνήθως γνώριζαν. Τα ΜΜ"Ε" απέκρυπταν ή δικαιολογούσαν αυτή την τεράστια εκροή προβάλλοντας την "πιθανότητα υψηλής φορολόγησης των καταθέσεων". Συντάξεις χάθηκαν. Τα κρατικά ομόλογα δεν είχαν πλέον κανένα αντίκρυσμα (για τους ντόπιους βέβαια). Ακόμα και ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα που είχαν μετατραπεί εξαναγκαστικά σε ομόλογα, εξανεμίστηκαν. Είχαν προηγηθεί κάποιες αποσπασματικές παύσεις λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος είτε με "υποχρεωτικές αργίες" είτε με μακροχρόνιες απεργίες. Οι παρακρατικοί Κόνδορες και η μεγάλη σφαγή.Η εξουσία είχε υποτιμήσει την αγωνιστική διάθεση του λαού της Αργεντινής. Πίστευε ότι με όλες τις πιέσεις, την προπαγάνδα, τις ελεγχόμενες συγκεντρώσεις ότι θα μπορούσε να ελέγξει και αυτό το κύμα διαμαρτυρίας μπροστά στην "ληστεία του αιώνα" όπως χαρακτηρίστηκε από ανεξάρτητους διεθνείς αναλυτές. Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Ο λαός άρχισε να βγαίνει μαζικά στους δρόμους. Σε κάθε γειτονιά, κάθε πόλη ή χωριό ανέμιζαν οι Αργεντίνικες σημαίες ενώ οι κομματικές εξαφανίζονταν. Κάθε μέρα, για πολλές ώρες, ο λαός ήταν στους δρόμους απαιτώντας την πτώση της κυβέρνησης και τον διωγμό των ξένων επιτηρητών του ΔΝΤ. Η αστυνομία πλέον ήταν αδύνατον να ελέγξει τις αντιδράσεις. Οι ανταποκρίσεις των διεθνών ΜΜΕ διακόπηκαν αφού πλέον δεν υπήρχαν κομματικά σημαιάκια για να δείξουν ενώ κάθε επιχείρηση Αμερικανικών συμφερόντων έμπαινε στο στόχαστρο των διαδηλωτών. Εκεί μπήκαν στο παιχνίδι οι παρακρατικοί "Κόνδορες". Οι Κόνδορες ήταν το δίκτυο της CIA σε όλη την Λατινική Αμερική που είχε στηθεί με το πρόσχημα του "Κομμουνιστικού κινδύνου" στον ψυχρό πόλεμο. Παραγουανοί κυρίως παρακρατικοί συντάχθηκαν με τον μηχανισμό της ΚΥΠ ώστε να αρχίσουν τα χειρουργικά χτυπήματα για να κάμψουν το φρόνημα των διαδηλωτών. Ακολούθησαν χτυπήματα σε ανοιχτές συγκεντρώσεις (κλασσική ιμπεριαλιστική μέθοδος) ώστε να τρομοκρατήσουν τον λαό για να μην ενισχύει τις κινητοποιήσεις. Δεκάδες οι νεκροί, εκατοντάδες οι τραυματίες. (για να γίνει το παράδειγμα πιο κατανοητό, σκεφθείτε την υποθετική περίπτωση να γινόντουσαν αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα και η φιλοαμερικανική κυβέρνηση να επιστράτευε Ουτσεκάδες, που είναι εκπαιδευμένοι από την CIA,για να χτυπούν ανοιχτές συγκεντρώσεις με χειροβομβίδες και Καλάσνικοφ, ενώ την ίδια στιγμή η κρατική αστυνομία να συλλαμβάνει Έλληνες διαδηλωτές) Τα χτυπήματα αυτά αντί να κάμψουν, ενίσχυσαν το φρόνημα των εξεγερμένων πατριωτών αφού μπορεί ο αγώνας για "θεσμικά και οικονομικά αιτήματα" με ιδεοληπτικούς μανδύες να μην αξίζει ανθρώπινες θυσίες, όμως η κινητοποίηση ήδη είχε λάβει διαστάσεις Εθνεγερσίας. Ο λαός πλέον κατέβαινε στους δρόμους για Εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο. Το επιμύθιο της εξέγερσης θα το παραθέσουμε σε άλλο άρθρο, για να κλείσουμε το αφιέρωμα με το σημαντικότερο ίσως κομμάτι: Τον ρόλο της Γυναίκας και τις λύσεις που έδωσε. Ναι, η γυναίκα στην Αργεντινή καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος της επιβίωσης και εξόδου της χώρας από αυτόν τον εφιάλτη. Η Γυναίκα που έσωσε την Αργεντινή - οι λύσεις. Η Γυναίκα της Αργεντινής στάθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης και αντίστασης. Από τις μαχητικές πορείες, την επιβίωση των παιδιών, τη στήριξη των συζύγων. Πραγματικές ηρωΐδες που όμως έμελλε να καταλύσουν τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις δημιουργώντας συνθήκες διαβίωσης με αυτοοργανωμένα συστήματα, μακρυά από την τραπεζική - χρηματοπιστωτική υποτέλεια. Η δράση των γυναικών ξεκίνησε από την περιφέρεια. Οι γυναίκες της υπαίθρου ένιωσαν πρώτες την κρίση όταν είδαν την παραγωγή τους να οδηγείται σε απαξίωση και τους άντρες τους να παραχωρούν τα πολύτιμα αγαθά για ευτελές αντίτιμο. Οι γυναίκες πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Με ένα αρχέγονο ένστικτο, επέβαλλαν παύση πώλησης της παραγωγής στους μεσάζοντες και άρχισαν να ιδρύουν καταστήματα αντιπραγμάτευσης. Μικρά κέντρα δηλαδή ανταλλαγής προϊόντων με μία υποδειγματική δομή αποτίμησης βάσει της προσφοράς και ζήτησης των αγαθών. Οι Γυναίκες της Αργεντινής δηλαδή, ανεξαρτητοποιήθηκαν από το χρήμα, πριν την μεγάλη ληστεία που γονάτισε κάθε δραστηριότητα. Στην περίοδο της μεγάλης ληστείας λοιπόν, η μορφή αυτή επιβίωσης πήρε ραγδαίες διαστάσεις και αποτέλεσε την αιτία της επιτυχίας των κινητοποιήσεων. Πίσω από τις στάχτες των "μαχών", οι γυναίκες κατάφεραν να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες της οικογενειακής διαβίωσης χωρίς την ανάγκη του χρήματος ή της επαιτείας των κουπονιών. Η "τροφοδοσία" των μαχητών είχε εξασφαλιστεί. Το ίδιο και το φρόνημα. Αντί για επαίτες, οι Αργεντίνοι έγιναν ελευθερωτές και οι ντόπιοι και ξένοι εκμεταλλευτές πήραν ένα γερό μάθημα, όταν αναγκαζόντουσαν να εγκαταλείψουν τη χώρα με Αμερικανικά ελικόπτερα (σε επόμενο άρθρο). Οι γυναίκες της Αργεντινής επέδειξαν οξυδέρκεια, αλληλεγγύη και ικανότητα αποτελεσματικής αυτοοργάνωσης. Έδειξαν τον δρόμο της επιβίωσης, προστάτευσαν τα παιδιά τους και απορρόφησαν μεγάλο μέρος από τους απελπισμένους των "πόλεων της μιζέριας" που είχαν δημιουργηθεί όπως είδαμε στο πρώτο μέρος του αφιερώματος. Αναλυτές υποστηρίζουν ότι η ανάκαμψη της Αργεντινής έγινε με τους όρους που έθεσαν αυτές οι πρωτεργάτριες του αγώνα σε τέτοιο σημείο, ώστε η εξέγερση της Αργεντινής να χαρακτηριστεί η πρώτη γυναικεία εξέγερση στη σύγχρονη ιστορία. Οι ενέργειες της νέας κυβέρνησης συνοπτικά: Επιμύθιο Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι οι εξελίξεις ήταν αδύνατον να ανατραπούν ακόμα και με έξωθεν στρατιωτική επέμβαση. Ο λαός είχε εκκαθαρίσει τους επίορκους από όλα τα δημόσια αξιώματα και η νέα κυβέρνηση μπορούσε να θέσει η ίδια τους όρους της. Ας τους διαβάσουμε γιατί αποτελούν ένα σημαντικό μάθημα για κάποιους ντόπιους που φλερτάρουν με .γουδιά. 1. Η χώρα κήρυξε πτώχευση, σταματώντας κάθε πληρωμή σε διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα 2. Η ισοτιμία Πέσο - Δολαρίου "ξεκλειδώθηκε" και ακολούθησε υποτίμηση κατά 75% 3. Η Αργεντινή είχε μάθει πλέον να είναι αυτάρκης. Η κοινωνία βάσισε την επιβίωση της στην ντόπια παραγωγή, το εκτεταμένο μποϋκοτάζ ξένων προϊόντων ήταν πλέον κρατική "εντολή", το εμπορικό ισοζύγιο ανατράπηκε άρδην. 4. Λόγω της υποτίμησης αλλά και της σκληρής δουλειάς του λαού, η παραγωγή της Αργεντινής έγινε ανταγωνιστικότερη φέροντας έναν ρυθμό ανάπτυξης στα πρότυπα της Ρωσίας του 2000. 5. Τον ρόλο του Πούτιν στην Αργεντινή, ανέλαβε ο ίδιος ο λαός που αποκήρυξε μετά βδελυγμίας τις νουθεσίες του state department για συνέχιση της συνεργασίας με το ΔΝΤ έστω και με ειδικά προνόμια. Δοκιμασμένες λύσεις, η νεκρανάσταση μίας χώρας από έναν λαό που δεν υπόκυψε στον τρόμο και τις απειλές. Μπορούμε; http://olympia.gr/2010/02/19/imf-greece/